Jarig.
Voor ons doen is het vroeg deze zaterdagochtend. De koffie met gebak is op en de cadeautjes zijn uitgepakt. Mijn man en oudste zoon gaan naar buiten om daar de tent op te bouwen.
Ik ga samen met de jongste naar de keuken. We verdelen de taken en lijken wel een productie huis. Hij smeert en belegt de wraps met wisselende varianties. Ik rol ze op en draai ze in de folie.
Waar zijn de spuitzakken en garnering? Terwijl ik het eigeel door de zeef sta te prakken, leg ik uit waar alle spullen liggen. Als hij druk bezig is met het maken van de gevulde eieren, komt mijn man de keuken in lopen. Ik sta net met de koelkast te vechten, die nu al te klein is. Hij lacht als hij mij ziet mopperen. Geef mij de bakjes met de hapjes voor de barbecue maar, want nu we de tap hebben, is er ruimte in de koelkast in de schuur. Ik duik opnieuw de koelkast in en haal de moinkballs, kipsateetjes, zalm-baconspiesjes en gamba’s er weer uit. Dan past de deur tenminste weer dicht.
Proeven.
Ik ga verder met de carpaccio lepels en mijn zoon is druk met de hamrolletjes. De oudste komt binnen lopen om de wijnflessen en glazen op te halen. Speurend kijkt hij rond en wijst op een lepel met carpaccio die ik net klaar heb gemaakt. Dat ziet er niet zo goed uit, zal ik maar even proeven of het wel een lekkere combinatie is? Voor ik heb kunnen antwoorden, is de lepel leeg. Hij pakt de wijnflessen en loopt al kauwend de keuken uit.
Ik twijfel of het wel een goede combinatie is, zegt hij als hij lachend de keuken weer in komt lopen om de glazen op te halen. Ik wil graag nog hapjes voor de visite vanavond overhouden en jaag hem snel de keuken uit.
Rond 6 uur staan de koelkasten vol en is alles klaar voor het feest vanavond. Tijdens het eten spreken we alles nog even door en genieten we van de laatste rustige momenten van deze dag.
Reactie plaatsen
Reacties