13. naar huis.

Ik slaap die nacht weinig ondanks de rust in mijn kamer. De volgende dag moeten eerst de uitslagen van het bloedonderzoek bekend zijn en een aantal specialisten nog langskomen om mijn verblijf in het ziekenhuis af te ronden. Na het dagelijkse ochtendritueel van medicijnen, meten en prikken krijg ik ontbijt. Tijdens al het wachten dat dan volgt, krijg ik van de verpleging een waslijst met afspraken bij alle specialisten waar ik later terug mag komen. Mijn zicht is niet verbeterd maar er schijnt nog steeds hoop te zijn. Uiteindelijk geeft iedereen  toestemming voor mijn vertrek en einde van de middag kan ik met mijn man mee naar huis. Zo dat is geregeld dacht ik toen. Nu even bijkomen en dan weer door met mijn leven.

Lees meer »