8. Stroke unit

Kamer 2

Als ik aan het begin van de avond weer helemaal wakker ben, bekijk ik op mijn gemak eens de kamer waar ik lig. De deur staat open en de tekst die erop staat is “Koje 2” en “stroke unit”. 

Ik vraag me af op welke afdeling van het ziekenhuis ik lig, maar ik heb geen idee van de Nederlandse vertaling van deze termen.    Hoe kom ik er toch achter wat er aan de hand is? Ik bedenk vooral 1 ding en dat is dat ik hier zo snel mogelijk weg wil. De dagelijkse dingen begrijp ik wel in het Duits maar alle medische termen zijn abracadabra. 

Ik krijg opnieuw formulieren die ondertekend moeten worden. Woensdagochtend volgt dan weer een onderzoek. Ik word weer met bed en al meegenomen. We gaan deze keer naar de andere kant van het ziekenhuis. We gaan met de lift en stranden uiteindelijk weer in de wacht voor een deur. Na een tijd worden we de onderzoeksruimte binnen gehaald. Er volgt een uitleg over het onderzoek dat ze gaan doen en er worden verschillende vragen gesteld. Mijn man heeft de dag daarvoor verteld dat ze nog een echo via mijn slokdarm willen doen en ik begrijp dat ze dat nu gaan doen. Ze laten een apparaat zien en ik mag mijn mond openen. De spray die ze in mijn mond spuiten heeft een zeer chemische bananensmaak en vanaf daarna weet ik niets meer. Als ik wakker word ben ik terug op mijn kamer en zie ik dat de meneer naast mij vertrokken is. Dat is in ieder geval lekker rustig, wat was die man druk en opstandig.