KOFFIE
Aan het einde van de ochtend komt mijn man langs. De jongens zijn gelukkig skiën op dat moment.
Ik heb heel veel trek in een kop koffie. Mijn man vraagt toestemming aan de verpleging en haalt koffie voor ons. Mijn hoofdpijn zakt gelukkig helemaal weg en we praten elkaar nog even bij. Ik vind dat ik nu wel mee naar huis kan maar hij is duidelijk. Er is meer aan de hand en de arts wil weten hoe dat kan.
Die middag word ik met bed en al meegenomen. We stoppen op de gang en ik begrijp dat de ruimte waar we moeten zijn vol is. Het is hier wat koud want we staan bij 2 deuren waar regelmatig mensen doorheen gaan maar er gebeurt hier van alles om mij heen en dat geeft wel afleiding. Ik kruip nog wat dieper onder de dekens en wacht op wat gaat komen.
Na een tijdje komt er een dame met een echo apparaat tevoorschijn uit de ruimte waar we voor staan te wachten. Ze begint met de controle van al mijn aderen; armen, benen en alle andere delen komen aan de beurt. Bij de rechterzijde van mijn hals lijkt ze te twijfelen. Ze haalt uit de ruimte andere mensen erbij. Er wordt gekeken en opnieuw bij mijn been aan de rechterzijde begonnen. Als ze bij mijn hals komen, ontstaat er opnieuw discussie. Er wordt nog iemand anders bij gehaald en uiteindelijk wordt besloten dat het onderzoek klaar is. Ik word terug gebracht naar zaal en daar zie ik dat ondertussen alle bedden in de kamer vol zijn. Ik ben uitgeput en val eindelijk in slaap.
Reactie plaatsen
Reacties