Eerst rust .
Na het afronden van alle poliklinische afspraken is het tijd voor rust. Na een paar weken als een dood vogeltje op de bank gelegen te hebben, blijkt dit niet te werken. Het is tijd voor plan B. Ik besef dat het niet vanzelf goed gaat komen en ik bel het ziekenhuis om een afspraak te maken bij de revalidatie arts. Zij snapt mijn probleem en regelt een verwijzing naar de Sophia revalidatie. Ik kan hier al snel komen voor een intake gesprek en ga daarna poliklinisch revalideren.
Logopedie, ergotherapie, fysiotherapie, psycholoog, neuropsychologisch onderzoek en dit zijn dan nog de simpelste termen die ik tegenkom in de daarop volgende maanden.
Het bijzondere aan deze periode vind ik achteraf zelf vooral dat ik begon met torenhoge doelstellingen. Waar ontspanningsoefeningen, belastbaarheid en acceptatie bij aanvang niet in mijn woordenboek voor kwamen, zag ik deze termen al snel in de behandelverslagen opduiken.
In de eerste periode heb ik vooral veel aan kracht, conditie en reactievermogen gewerkt. Maar na verloop van tijd besefte ik dat mijn persoonlijk begeleider gelijk had met haar ombuiging richting ontspanning en belastbaarheid. Toch kon ik mij daar in die periode zeker niet bij neerleggen en bleef de lat steeds hoog leggen.
Mijn oude leven bleef mijn doelstelling ondanks dat ik wist dat het anders zou worden.
Reactie plaatsen
Reacties